Του Ανδρέα Χαλά
Αρχιτέκτονα Μηχανικού Δ.Π.Θ.
«Θε μου Πρωτομάστορα μ’ έχτισες μέσα στα βουνά. Θε μου Πρωτομάστορα στα βουνά με θεμέλιωσες.», Άξιον εστί, Ο.Ελύτης
Το πρόβλημα
Είναι ήδη στους ώμους της Άνδρου. Έχει κάτσει πάνω της και πάνω μας. Η ανεξέλεγκτη χωροθέτηση πάνω από 150 ΑΓ με ύψος άνω των 100μ είναι μια δυσάρεστη προοπτική για την Άνδρο και την κοινωνία της. Είναι ένα βάρος που δεν της αρμόζει μα ούτε και της αναλογεί. Είναι προκλητική βέβαια και η ευκολία με την οποία, με μοναδικό γνώμονα το αιολικό δυναμικό, χαράσσονται (για λόγους κατασκευαστικής οικονομίας) πάνω στις κορυφογραμμές, αλλά και η απαξίωση των οικοσυστημάτων που έχουν σχηματιστεί στις πιο ερημικές άκρες του νησιού.
Του Γιώργου Γλυνού
Στο άρθρο της Καθημερινής του Γ. Λιάλιου (10/12/2019) «Διχάζει η χωροθέτηση των αιολικών πάρκων», ο πρόεδρος της Ελληνικής Επιστημονικής Ενωσης Αιολικής Ενέργειας (ΕΛΕΤΑΕΝ) Παναγιώτης Λαδακάκος είχε δηλώσει: «Πράγματι σε περιοχές όπως η νότια Εύβοια ή η Ανδρος υπάρχουν ή θα υπάρξουν πολλές ανεμογεννήτριες. Οπου υπάρχει πολύ υψηλό αιολικό δυναμικό, είναι επόμενο ότι θα υπάρχουν αυξημένες συγκεντρώσεις αιολικών πάρκων, κατά μια έννοια η ίδια η φύση “χωροθετεί”. Αν θέλουμε να πετύχουμε τον στόχο του ΕΣΕΚ, μοιραία κάποιες περιοχές θα πρέπει να εξαντλήσουν τη φέρουσα ικανότητά τους». Continue reading
Του Γιώργου Γλυνού
Οικονομολόγου
Θυμάμαι στο Γιαλό (Όρμο Κορθίου) τη δεκαετία του ’80, οι βάρκες και τα καϊκια πρέπει να ήταν περισσότερα από τα αυτοκίνητα… Πριν ακόμη επεκταθεί η παλιά σκάλα και πριν γίνει η νέα, οι περισσότερες βάρκες συνωστίζονταν στα ρεμέτζα στην Αγία Αικατερίνη.
Οι ψαράδες άπλωναν τα δίχτυα τους μπροστά στην προκυμαία κι όταν περπατάγαμε ξυπόλητοι στο δρόμο πηγαίνοντας προς το Βίντζι, συχνά πυκνά πατάγαμε και κανέναν αχινό.