Με αφορμή την «άφιξη» και στην Άνδρο της πρακτικής των νομικών απειλών από τις εταιρείες
αιολικών προς όσους δεν μένουν άπραγοι στην σοβαρή και μόνιμη περιβαλλοντική
υποβάθμιση των περιοχών τους, ειδικότερα όταν οι τελευταίες είναι (κατ’ όνομα τουλάχιστον)
Προστατευόμενες Περιοχές του Δικτύου NATURA 2000, θα ήθελα να εκθέσω δημόσια τα έξης:
Δύο είναι οι κύριοι λόγοι για τους οποίους θεώρησα αναγκαίο να γράψω το παρακάτω κείμενο.
Πρώτον, να μη θεωρήσει κανείς πως όσοι – μάλλον από σύμπτωση – ακόμα δεν βρισκόμαστε
στη θέση των μηνυθέντων από τις εταιρείες των αιολικών θα λουφάξουμε και δεν θα σταθούμε
ανοιχτά και με παρρησία στο πλευρό τους. Δεύτερον, να μη πιστέψουν οι εταιρείες πως θα μας
φοβίσουν και θα μας κάνουν να υποχωρήσουμε μόνο και μόνο επειδή έχουν την οικονομική
ευχέρεια να μοιράζουν αφειδώς μηνύσεις και αγωγές δεξιά και αριστερά.
Θέλω εδώ να εξηγήσω πολύ σύντομα, ακόμα και για τον πλέον αδαή, την ιστορία των
μηνύσεων της εταιρείας GREEK WINDPOWER A.E. προς τους εκπροσώπους 9 περιβαλλοντικών
φορέων:
●Κάτοικοι της Άνδρου διαπιστώνουν ότι έχουν γίνει εργασίες διάνοιξης δρόμων σε περιοχή
όπου πρόκειται να εγκατασταθεί αιολικός σταθμός.
●Οι πολίτες αναφέρουν τη διάνοιξη του δρόμου στις αρμόδιες υπηρεσίες και ζητάνε να
διερευνηθεί εάν αυτές οι εργασίες σχετίζονται με την κατασκευή του εν λόγω αιολικού
σταθμού.
●Η αρμόδια υπηρεσία πραγματοποιεί αυτοψία όπου (αυτολεξεί) «δεν ήταν δυνατό να
διαπιστωθούν οι υπαίτιοι που πραγματοποίησαν τις εν λόγω εργασίες…» και θέτει την
υπόθεση στο αρχείο.
●Η εταιρεία μηνύει τους πολίτες που έκαναν την αναφορά για ψευδή καταγγελία και
δυσφήμηση!
Όσοι δεν έχουμε ξεχάσει τα ελληνικά μας και έχουμε ακόμη στοιχειώδη κοινή λογική,
καταλαβαίνουμε πως το σκεπτικό της μήνυσης είναι επιεικώς φαιδρό και αβάσιμο, αφού η
αναφορά βασίζεται σε πραγματικό γεγονός (παράνομη διάνοιξη δρόμου) και οι πολίτες που την
έκαναν ζητούν απλά τη διερεύνησή της, χωρίς πουθενά να ισχυριστούν πως η εταιρεία έχει
διαπράξει την παρανομία. Γιατί τότε η εταιρεία επιλέγει να κάνει αυτή την κίνηση και από πού
αντλεί τόσο θράσος; Μπορεί να θεωρεί πως έχει την ισχύ να επηρεάσει τη Δικαιοσύνη ακόμα
και σε αυτή την εξόφθαλμα αστήριχτη μήνυση; Η πιο πιθανή εξήγηση συνήθως είναι η πιο
απλή: στέλνει ένα μήνυμα προς όλους για τη στιγμή που θα αρχίσουν πραγματικά οι εργασίες
κατασκευής του αιολικού. Πρακτικά μας λέει: «Έχω αρκετά χρήματα να κάνω μηνύσεις και
αγωγές για ψύλλου πήδημα και να σας εξουθενώσω οικονομικά, κοινωνικά και ψυχολογικά,
οπότε μείνετε μακριά από τις δουλειές μου». Θέλουν, δηλαδή, να αποφύγουν με κάθε τρόπο
τον έλεγχο, γιατί η περίπτωση του συγκεκριμένου αιολικού είναι τόσο προβληματική
περιβαλλοντικά που, όσες άδειες κι αν έχουν εξασφαλίσει μέχρι τώρα, το έργο κάπου θα
κολλήσει. Ας αναλογιστούμε ότι 15 λεπίδες θα γυρίζουν σε απόσταση ενός (1) χιλιομέτρου από
τη φωλιά ενός μεγάλου απειλούμενου αρπακτικού, ενός Σπιζαετού, ενώ και πρόσθετες
ανεμογεννήτριες άλλων εταιρειών έχουν αδειοδοτηθεί σε πολύ κοντινή απόσταση. Ακόμα και
ένα παιδί του Δημοτικού μπορεί να καταλάβει πως είτε κάποιο από τα πουλιά του ζευγαριού θα
χτυπηθεί από τις ανεμογεννήτριες, είτε το ζεύγος θα εγκαταλείψει την περιοχή, αφού η όχληση και ο περιορισμός του ζωτικού του χώρου θα είναι μόνιμος. Σε κάθε περίπτωση, η
περιβαλλοντική ζημιά για την περιοχή NATURA και την Άνδρο είναι αναπόφευκτη και – όσο
μπανανία κι αν είμαστε ως χώρα – αυτή θα αποδοθεί στους υπαίτιους.
Τυχαίνει όχι απλά να γνωρίζω, αλλά να έχω τη χαρά να με τιμούν με τη φιλία τους κάποιοι από
τους ανθρώπους που διώκονται νομικά από την GREEK WINDPOWER. Για λόγους οικονομίας,
ωστόσο, το μόνο που θα αναφέρω εδώ είναι ότι γνωρίζω καλά πως η δράση τους για την
προστασία και την ανάδειξη του φυσικού και πολιτιστικού πλούτου της Άνδρου έχει
αξιοθαύμαστη συνέπεια, είτε αγωνίζονται ενάντια στη λαίλαπα της μαζικής εγκατάστασης
αιολικών, είτε καταγγέλλοντας την παράνομη διάνοιξη δρόμων, είτε τρέχοντας εθελοντικά στην
κατάσβεση πυρκαγιών, είτε συντηρώντας και αναδεικνύοντας το απίστευτο δίκτυο μονοπατιών
του νησιού. Α, βέβαια, με τα μονοπάτια είναι καλοί και άγιοι, έχουν διαφημίσει θετικά το νησί
από άκρη σε άκρη στην Ευρώπη, μέσω και της πιστοποίησης της ERA (Ευρωπαϊκής
Ομοσπονδίας Πεζοπόρων) και συμβάλλουν στο να στηριχτεί η τοπική οικονομία από ποιοτικό
τουρισμό κι εκτός της θερινής περιόδου. Αλλά όταν τολμούν να δράσουν εναντίον της
υποβάθμισης του νησιού από τις τεράστιες ανεμογεννήτριες, τότε είναι οι κακοί – είναι, λέει,
«ακτιβιστές»! Στα αλήθεια, τι μυαλό μπορεί να κουβαλάνε κάποιοι που νομίζουν ότι το να είσαι
ακτιβιστής για το περιβάλλον είναι κατηγορία; Να βλέπεις τον τόπο σου, το σπίτι σου (το
περιβάλλον είναι το κοινό μας σπίτι!) να ισοπεδώνεται κι εσύ να κάθεσαι στον καναπέ σου ή
στη θεσμική καρέκλα και να λες «Ε, και τι να κάνουμε;», αυτό είναι ντροπή.
Γνωρίζουμε, ασφαλώς, πως οι οικονομικές δυνάμεις που έχουμε απέναντι είναι πολύς ισχυρές,
με αναρίθμητες άκρες στο πολιτικό, κοινωνικό και μιντιακό στερέωμα. Γνωρίζουμε πως ο
αγώνας είναι άνισος και οι πιθανότητες εναντίον μας. Όποιο και αν είναι ωστόσο το
αποτέλεσμα, ακόμα κι αν η καταστροφή συντελεστεί, περήφανοι θα είναι αυτοί που
συγκρούονται επώνυμα με αυτούς που λεηλατούν τη Φύση, το κοινό μας αγαθό, και
ντροπιασμένοι όσοι λουφάζουν στην κρυψώνα της ανωνυμίας τους.
Αποστόλης Καλτσής
Μέλος και πρώην Πρόεδρος ΔΣ της Ελληνικής Ορνιθολογικής Εταιρείας
Μέλος του Δικτύου Οικολογικών Οργανώσεων Αιγαίου
