Σήμερα 15 Νοεμβρίου του 2020,
Με λένε Φραγκάκι και είμαι αιώνων. Είμαι γεμάτο ξηρολιθιές, στενές, κονάκια και αλώνια, με κέντησαν με πέτρα. Για καιρό τους έτρεφα τους ανθρώπους και μετά με ξέχασαν, μείναν ελάχιστοι να με διαβαίνουν. Εγώ πάντα φιλόξενο, καρτερικό, περίμενα… Καλύτεροι φίλοι μου τα πουλιά, τα άγρια, η καρδιά της ζωής στη Γη. Τα τελευταία χρόνια κάποιοι με ανακάλυψαν, θαμπώθηκαν από την άγρια ομορφιά μου, απ΄ τις ματιές που έχω στο Αιγαίο και στη γειτόνισσα την Τήνο.