Ξεκινώντας θα θυμίσω σε όσους κι όσες με γνωρίζουν πως όντας γιος του Αντώνη Πολέμη έμαθα από πολύ μικρή ηλικία να περπατώ (τρέχοντας πίσω από τον φουριόζο πατέρα μου) τα βουνά της Άνδρου απολαμβάνοντας την “ευγενική αγριάδα” τους.

Ήταν πρωτίστως το πάθος του πατέρα μου για την οδοιπορία και ο θαυμασμός του για την απαράμιλλη ομορφιά του Ανδριώτικου τοπίου που με ενέπνευσαν λοιπόν να ασχοληθώ με την επιστημονική μελέτη της άγριας φύσης, να γίνω αυτό δηλαδή αυτό που λέγαν κάποτε “φυσιοδίφης”. Continue reading