ΕΦΣΥΝ: Κάθε εδάφιο και ρουσφέτι στο νομοσχέδιο του υπ. Περιβάλλοντος Άρης Χατζηγεωργίου

Κάθε άρθρο και εξυπηρέτηση, κάθε παράγραφος και φωτογραφική διάταξη, κάθε εδάφιο και ρουσφέτι, στο νομοσχέδιο του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας που έρχεται την τελευταία εβδομάδα του Ιουλίου προς ψήφιση στη Βουλή, ενώ ήδη στη δημόσια διαβούλευση σημειώνουν ρεκόρ τα αρνητικά σχόλια και οι διαμαρτυρίες.

Ο κύκλος των αντιπεριβαλλοντικών νόμων που άνοιξε το 2020 με τον ν. 4685 δεν λέει να κλείσει, ενώ αποδεικνύεται πως κάθε φορά η κυβέρνηση γίνεται περισσότερη απροκάλυπτη. Το νέο σχέδιο νόμου με τίτλο «Διατάξεις για την απλοποίηση της περιβαλλοντικής αδειοδότησης, των περιβαλλοντικών επιθεωρήσεων και την προστασία του περιβάλλοντος, επείγουσες δασικές, χωροταξικές και πολεοδομικές διατάξεις, θέσπιση πλαισίου για την ανάπτυξη των Υπεράκτιων Αιολικών Πάρκων, αντιμετώπιση της ενεργειακής κρίσης και ζητήματα κυκλικής οικονομίας» έχει μέσα στο σώμα του διατάξεις που συνήθως έρχονται με νυκτερινές τροπολογίες.

Εντεκα μεγάλες περιβαλλοντικές οργανώσεις εκδήλωσαν ήδη την κάθετη αντίθεσή τους με την κατάργηση πλήθους περιορισμών για παρεμβάσεις σε προστατευόμενες περιοχές. «Ανάξιες σχολιασμού» χαρακτήρισε τις επιμέρους διατάξεις του το Επιμελητήριο Περιβάλλοντος «από οποιονδήποτε περιβαλλοντικό φορέα σέβεται τον εαυτό του και τα δεδομένα της επιστήμης», ενώ τα σχόλια με διαφωνίες έσπασαν ρεκόρ στη σελίδα opengov.gr παρά το πολύ περιορισμένο χρονικό διάστημα διαβούλευσης 7 ημερών, στο οποίο δόθηκε –μετά τις διαμαρτυρίες– πενθήμερη παράταση.

Μεταξύ άλλων, στα 11 κεφάλαια και τα 97 άρθρα του το νομοσχέδιο προβλέπει:

Ζώνες προστασίας: Αναιρούνται και οι ελάχιστοι περιορισμοί προστασίας στις αυστηρά προστατευόμενες περιοχές και εκείνες του δικτύου Natura 2000. Προβλέπεται κατασκευή οδοποιίας και διέλευση δικτύων, εξορυκτικές και τουριστικές δραστηριότητες σε περιοχές όπου μέχρι σήμερα επιτρεπόταν μόνον η επιστημονική παρατήρηση.

Αναρχη χωροθέτηση: Ενώ βρίσκονται, υποτίθεται, σε εξέλιξη Ειδικές Περιβαλλοντικές Μελέτες (ΕΠΜ) που εκκρεμούν χρόνια για τις προστατευόμενες περιοχές ώστε να οριστεί τι επιτρέπεται εκεί και τι όχι, επιχειρείται η νομιμοποίηση διάφορων υφιστάμενων δραστηριοτήτων. Ετσι, όταν προκύψουν οι ΕΠΜ, θα είναι πλέον πολύ αργά και θα έχει κερδίσει έδαφος η άναρχη χωροθέτηση. Υπενθυμίζεται ότι η Ελλάδα έχει καταδικαστεί για την έλλειψη μέτρων διαχείρισης των προστατευόμενων περιοχών της.

«Γιάννης κερνάει»: Ο θεσμός των ιδιωτών ελεγκτών που αμείβονται απευθείας από τον αξιολογούμενο επεκτείνεται από τα δημόσια έργα και στις περιβαλλοντικές αδειοδοτήσεις και τις Μελέτες Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ). Δημιουργείται έτσι χώρος για διαφθορά, χρηματισμό και εκβιασμούς ανάμεσα σε ιδιώτες ελεγκτές και ιδιώτες ελεγχόμενους.

Πρόστιμα στο συρτάρι: Από το άρθρο 10 και τις ρυθμίσεις περί περιβαλλοντικών ελέγχων σε εκκρεμότητα, προκύπτει ότι δρομολογείται ακύρωση Πράξεων Βεβαίωσης Παραβάσεων (ΠΒΠ) και εισηγήσεων για πρόστιμα που μπορεί να βρίσκονται σε αναμονή εδώ και χρόνια. Ποιους αφορούσαν αυτά τα πρόστιμα που έμεναν στο συρτάρι και τώρα είτε θα μειωθούν είτε θα ακυρωθούν; Πώς θα αισθανθούν κάποιοι άλλοι στους οποίους τα πρόστιμα βεβαιώθηκαν; Μήπως οι συρταρωμένες ΠΒΠ αφορούν και κάποιες επιχειρήσεις, αγαπημένες της κυβέρνησης, που κάνουν «χρυσές δουλειές»; Το ίδιο ερώτημα αφορά και τις ρυθμίσεις του άρθρου 5, που μοιάζει να επιχειρεί φωτογραφική κάλυψη εταιρειών οι οποίες δεν μπορούν να τηρήσουν τα προβλεπόμενα όρια για την ποιότητα των υγρών αποβλήτων που διαθέτουν σε επιφανειακούς αποδέκτες.

Υπεράκτια αιολικά: Ενα ολόκληρο κεφάλαιο, το όγδοο του νομοσχεδίου με 17 άρθρα αφορά το πλαίσιο ανάπτυξης των υπεράκτιων αιολικών πάρκων, δηλαδή των ανεμογεννητριών που θα τοποθετούνται στην θάλασσα. Η κυβέρνηση υποτίθεται πως και για το συγκεκριμένο τύπο Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ) έχει ξεκινήσει την αναθεώρηση του Ειδικού Χωροταξικού Πλαισίου (ΕΧΠ). Ερχεται όμως το νομοσχέδιο και δημιουργεί τετελεσμένα ενώ, μάλιστα, στο άρθρο 61 αναφέρεται ότι μια από τις προϋποθέσεις για τον «σχεδιασμό και την ανάπτυξη της δραστηριότητας Υπεράκτιων Αιολικών Πάρκων» είναι το ΕΧΠ. Που όμως δεν υπάρχει!

Φέρουσα ικανότητα: Με το άρθρο 58 ανοίγει ο δρόμος για το ξεχείλωμα των οικισμών και της δόμησης ειδικά σε περιοχές με ευαίσθητο περιβάλλον όπως τα μικρά νησιά και οι παραδοσιακοί οικισμοί. Ορίζεται, δηλαδή, ότι με απόφαση του υπουργού Περιβάλλοντος θα προσδιορίζεται η μεθοδολογία για την εκτίμηση της φέρουσας ικανότητας ενός χωρικού συστήματος, δηλαδή «τα μέγιστα ανεκτά όρια επιβαρύνσεων ή και μεταβολών των συνθηκών που επικρατούν σε αυτό, πέραν των οποίων παύει να υπάρχει ισορροπία ανάμεσα στο φυσικό περιβάλλον, την οικονομία και την κοινωνία που διαβιεί [sic] σε αυτό». Υπενθυμίζεται ότι το ΣτΕ έχει ακυρώσει σχέδια επέκτασης οικισμών και δημιουργίας νέων επικαλούμενο την «φέρουσα ικανότητα» ειδικά σε νησιωτικές περιοχές.

Υποδομές αερίου/ΑΠΕ: Στο ένατο κεφάλαιο του νόμου περιλαμβάνονται διατάξεις για τη δημιουργία υποδομών ορυκτού αερίου (π.χ. αγωγοί) και μάλιστα με χρηματοδότηση από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων. Υπενθυμίζεται ότι λίγες εβδομάδες νωρίτερα ψηφίστηκε ο Εθνικός Κλιματικός Νόμος που υποτίθεται πως έδινε απόλυτη προτεραιότητα στις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας. Για να μην έχουν, όμως, παράπονο και οι ΑΠΕ, προβλέπεται και νομιμοποίηση αυθαίρετων κατασκευών, όπως φωτοβολταϊκά και ανεμογεννήτριες χωρίς την άδεια της Δασικής Υπηρεσίας, ενώ αναστέλλονται και πράξεις επιβολής κυρώσεων όπως πρόστιμα και κατεδαφίσεις.