ΕΦΣΥΝ: Ανεμογεννήτριες φυτρώνουν στα καμένα Κωνσταντίνα Ιωακειμίδου

Την εν λόγω έκθεση υπέγραφε ο επικεφαλής της νεοσύστατης τότε ΔΑΕΕ Ανδριανός Γκουρμπάτσης. Είκοσι ένα χρόνια μετά, ο υπαρχηγός ε.α του Π.Σ. και πραγματογνώμονας διερεύνησης εγκλημάτων εμπρησμού κ. Γκουρμπάτσης επανέρχεται με πολυσέλιδη και εξαιρετικά αναλυτική μελέτη του στο θέμα της διασύνδεσης ανεμογεννητριών και πυρκαγιών εστιάζοντας στην περίπτωση της Καρυστίας στη Ν. Εύβοια.

Η επιλογή της Καρυστίας μόνο τυχαία δεν είναι. Και αυτό καθώς η Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας είναι πρώτη πανελλαδικά στην αιολική εγκατάσταση, με τον Δήμο Καρύστου να αναδεικνύεται σε πρωταθλητή με 829 ανεμογεννήτριες, που καλύπτουν ούτε λίγο-ούτε πολύ το 29,8% της περιοχής!

Οπως προκύπτει από τη μελέτη, μετά την απελευθέρωση της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας το 2001, ο αριθμός των πυρκαγιών στην περιοχή αυξάνεται με γεωμετρική πρόοδο, ενώ από την αντιπαραβολή των χαρτών διαπιστώνεται ότι μετά την κατάσβεσή τους -παραδόξως- αντί για δέντρα φύτρωναν αιολικές εγκαταστάσεις. Στην περίπτωση δε της κοινότητας Καφηρέως του Δήμου Καρύστου, ο υπερκορεσμός των αιολικών πάρκων είναι τέτοιας έκτασης που η πυκνότητα των αιολικών εγκαταστάσεων έχει φτάσει σε ποσοστό κάλυψης 160,3%.

Αποκαρδιωτική είναι παράλληλα η εικόνα, όπως προκύπτει από τους χάρτες, της αραίωσης της βλάστησης και της δασικής κάλυψης στις συγκεκριμένες περιοχές σε σύγκριση με αντίστοιχους χάρτες παρελθόντων ετών, καταρρίπτοντας τη ρητορική του λόμπι της αιολικής ενέργειας περί αυξημένης προστασίας των δασών ως απότοκο των επενδύσεων για τα αιολικά πάρκα.

Στο διά ταύτα, η μελέτη καταλήγει στο αβίαστο συμπέρασμα πως «το κίνητρο του εμπρησμού δασών και δασικών εκτάσεων στην Καρυστία κατά την πρώτη δεκαετία του 2000 προφανώς συνίστατο στο κέρδος εταιρειών στον τομέα των ΑΠΕ ενώ μετά το 2006 και κυρίως τη διετία 2007-08 λόγω των θεσμικών αναδιαρθρώσεων που στο ενδιάμεσο έχουν συντελεστεί, η πρόκληση πυρκαγιών στις εκτάσεις αυτές εξυπηρετεί την αποφυγή χρονοβόρων διαδικασιών και με υψηλότερο κόστος για την αδειοδότησή τους».

Ο συγγραφέας της μελέτης διευκρινίζει πως η θέση της έρευνάς του είναι υπέρ των ΑΠΕ, όμως υπό την αυστηρή προϋπόθεση του ελέγχου, της επιλογής του κατάλληλου ενεργειακού μείγματος που θα υπηρετεί το κριτήριο της μικρότερης κάθε φορά δυνατής επέμβασης στο περιβάλλον.

Το πριν και το μετά του θεσμικού πλαισίου

Εως το 2001 η ΔΕΗ διατηρούσε το μονοπώλιο στον τομέα της ηλεκτρικής ενέργειας στη χώρα, όπως υπογραμμίζεται στη μελέτη. Ακολούθως, με τη μεταφορά της οδηγίας 96/92/ΕΚ για την απελευθέρωση της ενέργειας, η ΔΕΗ μετατρέπεται σε Ανώνυμη Εταιρεία. Οι πρώτες πάντως νομοθετικές ρυθμίσεις απαντώνται στον Ν. 2244/94 με τις οποίες εισάγονται ειδικές ρυθμίσεις για την εκμετάλλευση των ΑΠΕ. Ακολούθως εκδίδεται απόφαση του υπ. Ανάπτυξης (Δ6/Φ1/ΟΙΚ.8860/1998 Β’ 502) με την πρόβλεψη διάταξης για την εγκατάσταση ΑΠΕ σε δημόσιες δασικές εκτάσεις.

Στη συνέχεια με τον νόμο 2773/99 προβλέπεται με ειδική διάταξη ότι ο διαχειριστής του συστήματος μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας υποχρεούται να δίνει προτεραιότητα στην αγορά ενέργειας που παράγεται από ΑΠΕ, ενώ ορίζεται ότι απαιτείται η γνωμοδότηση της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας για την άσκηση δραστηριότητας ηλεκτρικής ενέργειας.

Το άρθρο 24 παρ 1 του Συντάγματος κατοχυρώνει ρητά την αρχή της αειφορίας. Μετά την αναθεώρηση του Συντάγματος το 2001 ορίζεται πως «απαγορεύεται η μεταβολή του προορισμού των δασών και δασικών εκτάσεων εκτός αν προέχει για την Εθνική Οικονομία ή αγροτική εκμετάλλευση ή άλλη χρήση τους που την επιβάλλει το δημόσιο συμφέρον».

Επίσης στη διάταξη του άρθρου 117 παρ 3 του Συντάγματος ορίζεται ότι «δημόσια ή ιδιωτικά δάση και δασικές εκτάσεις που καταστρέφονται από πυρκαγιά ή που με άλλον τρόπο αποψιλώνονται…δεν αποβάλλουν τον χαρακτήρα που είχαν πριν καταστραφούν. Κηρύσσονται υποχρεωτικά αναδασωτέες και αποκλείεται να διατεθούν για άλλο προορισμό».

Το ΣτΕ το 2012 με την απόφαση της Ολομέλειας 2499 προβαίνει σε νομολογιακή στροφή σε αντίθεση με την προ του 2011 νομολογία καθώς αποφαίνεται πως «σκοπός της διάταξης του αρ 107 παρ 3 του Συντάγματος, παρά την απόλυτη διατύπωσή της, δεν ήταν η παντελής απαγόρευση οποιασδήποτε επέμβασης σε αναδασωτέα έκταση, ακόμη και για σκοπούς ύψιστου δημοσίου συμφέροντος, για τους οποίους θα ήταν επιτρεπτή η εκτέλεση έργου σε υφιστάμενο δάσος, αλλά η προστασία των δασικών οικοσυστημάτων από την οικοπεδοποίηση…».

Κάπως έτσι με τον Ν 4280/2014 επιτρέπεται και στις αναδασωτέες εκτάσεις η χωροθέτηση και εγκατάσταση έργων ΑΠΕ «αφού δεν συνιστούν τα έργα αυτά μεταβολή της κατά προορισμό χρήσης των δασών»!

Τέλος, με την απόφαση του ΣτΕ 1429/2022 που αφορά υπόθεση χωροθέτησης αιολικών πάρκων στις Κυκλάδες επιβεβαιώθηκε ότι η εγκατάσταση ανεμογεννητριών δεν απαγορεύεται σε περιοχές Natura, με την εξαίρεση των οικοτόπων προτεραιότητας, των περιοχών απόλυτης προστασίας, των υγροτόπων Ραμσάρ, των πυρήνων των εθνικών δρυμών και των κηρυγμένων μνημείων της φύσης και αισθητικών δασών.

Πάντως το ΣτΕ το 2004 έκρινε ότι για να είναι συμβατή η εγκατάσταση Α/Γ σε δάση απαιτείται να προβλέπεται η δραστηριότητα αυτή σε χωροταξικό σχέδιο. Σε μεταβατικό στάδιο η εγκατάσταση αιολικού πάρκου ήταν επιτρεπτή μόνον αν είχε προηγηθεί σε επίπεδο περιφέρειας η συνολική μελέτη ώστε να συνεκτιμώνται οι ενεργειακές ανάγκες καθώς και οι επιπτώσεις από την εγκατάσταση των Α/Γ και να προσδιορίζεται η φέρουσα ικανότητα της περιοχής στον τομέα αυτόν… Το γεγονός ότι στη συνέχεια η περιβαλλοντική νομοθεσία και οι ελεγκτικοί μηχανισμοί κονιορτοποιήθηκαν οφείλεται σε σατανική σύμπτωση…

Η περίπτωση της Καρύστου

Από τον συνολικό αριθμό εγκαταστημένης αιολικής ισχύος των 4,534 MW και τον συνολικό αριθμό ανεμογεννητριών που ανέρχονται σε 2.779 στην επικράτεια, το πρώτο εξάμηνο του τρέχοντος έτους, στην Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδος έχει εγκατασταθεί αιολική ισχύς 1.775 MW, εκ των οποίων τα 467,53 MW προέρχονται από εταιρείες αιολικής εγκατάστασης στον Δήμο Καρύστου (το 1/3της περιφέρειας και το 1/10 της επικράτειας), με αριθμό ανεμογεννητριών που ανέρχεται στις 829 (Εικόνα 1). Ακολουθεί η Πελοπόννησος με 619 MW.

Δεδομένο είναι ότι η συχνότητα των πυρκαγιών στην περιοχή κατά την περίοδο 2000-2021 πενταπλασιάστηκε

Από το 1990 έως και το 2021 εκδηλώθηκαν στην περιοχή της Καρύστου συνολικά 735 αγροτοδασικές πυρκαγιές. Οπως διαπιστώνεται, κατά τα έτη 1990-99 ο αριθμός των πυρκαγιών είναι μικρός. Στη συνέχεια σημειώνεται αυξητική τάση που συνεχίζει κυρίως κατά τα έτη 2000-2001 όπου καταγράφονται 51 και 36 πυρκαγιές αντίστοιχα. Ακολούθως, τα έτη που σημειώνεται μεγάλος αριθμός πυρκαγιών είναι το 2007 και το 2008.

Από τον συνολικό αριθμό των 628 πυρκαγιών κατά τα έτη 2000-2021 αποτεφρώθηκε αγροτοδασική έκταση 180.333 στρεμμάτων. Τα έτη που αποτεφρώθηκαν τα περισσότερα στρέμματα κατά την ίδια χρονική περίοδο είναι κατά φθίνουσα σειρά 2009, 2007, 2016, 2000 και 2001. Διευκρινίζεται πως μέχρι το 1998 η καταστολή των δασικών πυρκαγιών ήταν ευθύνη της Δασικής Υπηρεσίας.

Ενδιαφέρον παρουσιάζει επίσης το γεγονός ότι «στις βόρειες περιοχές του δήμου, όπου η ταχύτητα του ανέμου είναι μεγαλύτερη από άλλες περιοχές της τάξεως 9-10 m/sec και λογικά, αφού έχει το μεγαλύτερο αιολικό δυναμικό της Εύβοιας έπρεπε να υπάρχει μεγαλύτερος αριθμός αιολικών πάρκων, αυτό δεν συμβαίνει επειδή δεν υπάρχει ηλεκτρικό δίκτυο για να συνδεθούν. Ετσι εξηγείται και ο μικρότερος αριθμός πυρκαγιών στις εν λόγω βόρειες σε σχέση με τις άλλες περιοχές του δήμου».

Κατά τη σχετική έρευνα που διενήργησε τότε η νεοσύστατη ΔΑΕΕ υπό τον Α. Γκουρμπάτση προέκυψαν, όπως τονίζεται στη μελέτη, ενδείξεις για εμπρησμό με πρόθεση και κίνητρο την εγκατάσταση αιολικών εγκαταστάσεων. Ωστόσο αυτές «δεν ήταν επαρκείς για να οδηγηθούν οι δράστες στο ακροατήριο, ενώ για ορισμένες εξ αυτών δεν αποκαλύφθηκαν οι δράστες και οι σχετικές προανακριτικές δικογραφίες τέθηκαν στο Αρχείο Αγνώστων Δραστών / Εμπρηστών».

Χαρακτηριστική είναι η απόρρητη αναφορά προς την ηγεσία του Π.Σ: «Από τις περιπτώσεις που ερευνήσαμε και οδηγηθήκαμε από μαρτυρικές καταθέσεις φαίνεται ότι στη Ν. Εύβοια ως κίνητρα πολλών πυρκαγιών είναι τα ακόλουθα: Προκειμένου να εγκατασταθούν ανεμογεννήτριες απαιτείται εκκαθάριση των εκτάσεων από δένδρα και θάμνους έτσι ώστε να γίνεται ευκολότερα η διέλευση βαρέων μηχανημάτων, οι απαιτούμενες εργασίες για την εγκατάσταση και λειτουργία των ανωτέρω ανεμογεννητριών. Τούτο δε ενισχύεται από το γεγονός ότι αρκετές πυρκαγιές εξ αυτών εμφανίζονται ή με τη διαδικασία της έγκρισης εγκατάστασης ή της έναρξης εργασιών τους. Ισως είναι διαμάχη των ιδιοκτητών αγροτεμαχίων και της Δασικής Αρχής, των εταιρειών που προτίθενται να εγκαταστήσουν τις ανεμογεννήτριες στην περιοχή ή και διαμάχη μεταξύ των ενδιαφερομένων εταιρειών προς εγκατάσταση και λειτουργία των ανεμογεννητριών.

Σε κάθε περίπτωση «… οι άδειες εγκρίσεων επέμβασης που χορηγούνται από τη Δ/νση Δασών Ν. Ευβοίας ουσιαστικά επιφέρουν: αλλαγή χρήσης γης, μειώσεις βοσκοτόπων, οχλήσεις οπτικές και ηλεκτρομαγνητικές των κατοίκων των πλησίον περιοχών…Για αυτούς τους λόγους θεωρούμε ότι στις ιδιωτικές εταιρείες για την εγκατάσταση των αιολικών πάρκων τους δίδεται κακώς άδεια έγκρισης επέμβασης σε δάση ή δασικές εκτάσεις (ακόμα και αν αυτές οι εκτάσεις έχουν χαρακτηριστεί ζώνες κτηνοτροφικές ή έχουν κηρυχθεί αναδασωτέες ή έχουν χαρακτηριστεί από το ίδιο όργανο ως πλέον άγονες)…Κατά τη γνώμη μας…η συχνότητα και έκταση των πυρκαγιών θα ήταν τότε μικρότερη…».

Εκεί που φύτρωνε φλισκούνι…

Τι διαπιστώνεται λοιπόν από την αντιπαραβολή των εκτάσεων όπου εκδηλώθηκαν οι πυρκαγιές στην περιοχή της Καρυστίας;
[Δείτε αριθμημένους τους χάρτες με τις σχετικές παραπομπές του κειμένου που ακολουθεί, πατώντας τα βελάκια στο κάτω μέρος της εικόνας]

➣ Ετος 1999

■ Το 1999 εκδηλώνεται πυρκαγιά στην περιοχή Πολυποτάμου της ΔΕ Στυρέων. Στην καμένη περιοχή το 2001 εμφανίζεται εταιρεία με άδεια παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας με την εγκατάσταση αιολικού πάρκου (Εικόνα 2).
■ Το 1999 εκδηλώνεται πυρκαγιά στη θέση Μαρμάρι Στην κατεστραμμένη περιοχή εταιρείες με άδεια παραγωγής ηλ. ενέργειας εμφανίζονται το 2001 με την εγκατάσταση αιολικού πάρκου (Εικόνα 3).

➣ Ετος 2000

■ Το έτος 2000 προκαλείται εκ νέου πυρκαγιά στην περιοχή Πολυποτάμου της ΔΕ Στυρέων. Στην καμένη περιοχή εμφανίζονται το 2001 εταιρείες με άδεια παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας με την εγκατάσταση αιολικού πάρκου (Εικόνα 4), ενώ στις 17-8-2000 εκδηλώνεται πυρκαγιά στη θέση Στενό-Χάνια της ΔΕ Μαρμαρίου. Στα καμένα εμφανίζονται το 2001 εταιρείες με άδεια παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας το έτος 2001 (Εικόνες 5 και 6).

➣ Ετος 2001

Προκαλείται πυρκαγιά μεταξύ της περιοχής Κελλιά και της θέσης «Εξώστης» της ΔΕ Στυρέων. Στην καμένη περιοχή και πιο συγκεκριμένα στη θέση «Βαθύρρεμα» εμφανίζεται εταιρεία με άδεια παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας το 2003 με την εγκατάσταση αιολικού πάρκου (Εικόνα 7).

➣ Ετος 2002

Προκαλείται πυρκαγιά στην περιοχή Πολυποτάμου της ΔΕ Στυρέων, όπου είχε προκληθεί πάλι και το 1999 αλλά και το 2000. Στην καμένη έκταση εμφανίζεται εταιρεία με άδεια παραγωγής το έτος 2001 με την εγκατάσταση αιολικού πάρκου στη θέση «Γκέρκι/Πυργάρι/Πολυποτάμου», ενώ στη θέση «Ευαγγελίστρια/Φίθκι» της ΔΕ Στυρέων εμφανίζεται η εγκατάσταση δύο Α/Γ άλλης εταιρείας με άδεια παραγωγής το έτος 2003 (Εικόνα 8).

➣ Ετος 2005

Προκαλείται πυρκαγιά στη θέση «Πόρτες/Κοκκινόχωμα/Λουμπάρδα/Πλακωτά» της ΔΕ Καρύστου. Στην κατεστραμμένη έκταση και πιο συγκεκριμένα στη θέση «Πόρτες/Κοκκινόχωμα/Λουμπάρδα/Πλακωτά» της Καρύστου εμφανίζεται εταιρεία με άδεια παραγωγής το 2003 και με ανανέωση το 2005 για την εγκατάσταση αιολικού πάρκου (Εικόνα 9).

➣ Ετος 2007

Εκδηλώνεται μεγάλη πυρκαγιά που ξεκίνησε από ΤΚ Μεσοχωρίου (βορείως Τσακαίων) και έφτασε μέχρι Νιμπορειό και παραλία Λάφια της ΔΕ Στυρέων. Στην αρκετά μεγάλη καμένη περιοχή εμφανίζεται εταιρεία με άδεια ΠΗΕ το 2006 και άδεια λειτουργίας το 2007 εγκαθιστώντας αιολικό πάρκο. Επίσης στην καμένη αυτή περιοχή και πιο συγκεκριμένα ανατολικά της καμένης έκτασης υπάρχει μεγάλος αριθμός αιολικών σταθμών που βρίσκονται σήμερα στη φάση αξιολόγησης από τη ΡΑΕ, ενώ υπάρχουν και πολλές εγκαταστάσεις αιολικών σταθμών με άδεια παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας (Εικόνες 10 και 11).

➣ Ετος 2009

Το 2009 προκαλείται μεγάλη πυρκαγιά ΒΑ της Καρύστου στη θέση Πλατανιστός. Στη θέση αυτή πλησίον της καμένης έκτασης εμφανίζεται εταιρεία με άδεια παραγωγής το 2009 και με τροποποίηση το 2010 και το 2012 με την εγκατάσταση αιολικού πάρκου (Εικόνα 12).

➣ Ετος 2012

Τη χρονιά αυτή προκαλούνται πυρκαγιές σε περιοχές της Καρύστου κοντά στον Πλατανιστό καθώς και στη θέση Κούρμαλη/Λυστός/Μανδριά Πασσά από το Καστρί. Στις θέσεις αυτές βρίσκονται εγκαταστάσεις αιολικών σταθμών και εταιρείες που βρίσκονται είτε στη φάση αξιολόγησης είτε διαθέτουν ήδη άδεια ΠΗΕ (Εικόνα 13).

➣ Ετος 2022

Στο ηλεκτρονικό μητρώο του ΥΠΕΝ δημοσιεύτηκε πρόσφατα με σκοπό τη δημόσια διαβούλευση η Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων εταιρείας που ενδιαφέρεται για την εγκατάσταση συνολικά (19) Α/Γ στις θέσεις Λυκόρεμα (15) και (4) Λιβαδάκι της ΔΕ Καρύστου. Οπως προκύπτει από τον χάρτη (Εικόνα 13) στην ευρύτερη περιοχή έχουν προκληθεί αρκετές πυρκαγιές, με πιο πρόσφατη το 2016 αλλά και κατά τα έτη 2013, 2012, 2009 κτλ. Στις περιοχές αυτές, όπως προκύπτει και από τον χάρτη της ΡΑΕ, υπάρχουν εταιρείες με άδεια παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας αλλά και άλλες υπό αξιολόγηση (Εικόνα 14).

«Πράσινη» μετάβαση άνευ πρασίνου

Η περιγραφή των φαραωνικών εγκαταστάσεων που απαιτούνται για τη λειτουργία των αιολικών και οι συνακόλουθες επιπτώσεις στο περιβάλλον περιγράφονται παράλληλα στη μελέτη.

Οπως σημειώνεται:

«Τα αναγκαία έργα υποδομής και τα δομικά έργα για την εγκατάσταση των αιολικών πάρκων είναι τα ακόλουθα:
α. Κατασκευή της οδοποιίας πρόσβασης και κατόπιν, της εσωτερικής οδοποιίας προσέγγισης των θέσεων εγκατάστασης των Α/Γ
β. Διαμόρφωση των πλατειών εγκατάστασης των Α/Γ
γ. Εκσκαφές βάσεων θεμελίων ανεμογεννητριών
δ. Διαμόρφωση των εργοταξιακών χώρων
ε. Διαμόρφωση γηπέδων εγκατάστασης προκατασκευασμένων οικίσκων ελέγχου
στ. Κατασκευή θεμελιώσεων ανεμογεννητριών
ζ. Ανέγερση ανεμογεννητριών. Κατασκευή υπόγειων γραμμών Μ.Τ. για τη σύνδεση των ΑΣΠΗΕ με το νέο Υ/Σ
θ. Κατασκευή υπόγειας γραμμής Υ.Τ. για τη σύνδεση του νέου Υ/Σ με το νέο ΚΥΤ.

Τα βασικά αυτά έργα απαιτούν περιορισμένης ή συνήθως και μεγαλύτερης έκτασης επεμβάσεις στο φυσικό περιβάλλον, αφού μικρές ή μεγαλύτερες εκτάσεις της υπάρχουσας βλάστησης θα εκχερσωθούν…. Επομένως, θα επέλθει μια τοπική μεταβολή στη βλάστηση, που ενδεχομένως θα επηρεάσει και τη χλωριδική σύνθεση του οικοσυστήματος και ως εκ τούτου θα επιφέρει αλλοίωση του δασικού περιβάλλοντος και γενικώς θα προκύψει υποβάθμιση του περιβάλλοντος».

Και οι επιπτώσεις στο περιβάλλον είναι εμφανείς από την αντιπαραβολή των χαρτών με τις περιοχές αραίωσης της βλάστησης μετά την επέλαση των ανεμογεννητριών στην Καρυστία (Εικόνες 15-18. Πηγή Copernicus).

«Υποστηρίζεται», σημειώνει ο κ. Γκουρμπάτσης, «η άποψη ότι είναι μύθος πως τα αιολικά πάρκα ευθύνονται για τις πυρκαγιές, με την επιχειρηματολογία ότι η καταστροφή μιας δασικής έκτασης όχι μόνο δεν διευκολύνει αλλά αντιθέτως αυξάνει τις απαιτήσεις και τις προϋποθέσεις για την υλοποίηση μιας επένδυσης αιολικού πάρκου και επιπρόσθετα όχι μόνο δεν ευθύνονται για τις πυρκαγιές, αλλά αντιθέτως συμβάλλουν στην προστασία των δασών…Προφανώς και η άποψη αυτή προερχόμενη κυρίως από επιστημονικούς φορείς, αλλά γενικώς από σχετικούς επιστήμονες αλλά και πολιτικούς, ακόμη και μέλη αυτής της κυβέρνησης, δεν είναι βάσιμη και φυσικά δεν έχει καμία σχέση με την υφιστάμενη κατάσταση στην πραγματικότητα…».

Σε κάθε περίπτωση το δεδομένο είναι ότι η συχνότητα των πυρκαγιών στην περιοχή κατά την περίοδο 2000-2021 πενταπλασιάστηκε. Γεγονός που συνδέεται με την απελευθέρωση της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας, την κατάργηση του κρατικού μονοπωλίου που επέφερε την επέμβαση στα δάση και τις δασικές εκτάσεις και στη συνέχεια και στις αναδασωτέες εκτάσεις. «Ολα αυτά επέφεραν την αδειοδότηση μεγάλου αριθμού εταιρειών που δραστηριοποιούνταν στην αιολική ενέργεια. Ως εκ τούτου είναι σχεδόν βέβαιο ότι ένας επίσης μεγάλος αριθμός πυρκαγιών προκλήθηκε για να διευκολύνει τη διαδικασία εγκατάστασης και λειτουργίας των εν λόγω εγκαταστάσεων σε ορισμένες περιοχές της Καρυστίας».

Παράλληλα διευκρινίζεται ότι καθόλου δεν αποκλείεται ένας μικρότερος αριθμός πυρκαγιών να προκλήθηκε με κίνητρο την οικοπεδοποίηση αφού «κατά το υπό έρευνα διάστημα και πιο συγκεκριμένα κατά το έτος 2018 παρατηρείται σε σχέση με το έτος 2006 μια αυξημένη οικιστική ανάπτυξη στις περιοχές των Νέων Στύρων και Καρύστου, όπου είχαν λάβει χώρα πυρκαγιές ενδεικτικώς το 2007, 2009 και 2013».

Υποστηρίζεται τέλος ότι το νομικό πλαίσιο είναι αυστηρότερο ως προς τα έργα ΑΠΕ. Ομως κάτι τέτοιο δεν προκύπτει από πουθενά.

«Η βασική επίπτωση των έργων στα δασικά οικοσυστήματα της περιοχής αφορά την απομάκρυνση δασικής βλάστησης από τις επιφάνειες επέμβασης του έργου. Επομένως, η προς απομάκρυνση δασική βλάστηση ενδεχομένως σε κάποιες περιπτώσεις να περιλαμβάνει σπάνια ή προστατευόμενα είδη ή σημαντικά εύρωστα άτομα δασικών φυτών. Επιπλέον η διάταξη και η ανάπτυξη των έργων ΑΣΠΗΕ δεν δημιουργεί σε κάθε περίπτωση στενή γραμμικής μορφής επιφάνεια επέμβασης, αλλά πολλές φορές κατακερματίζει το ευρύτερο δασικό οικοσύστημα και δημιουργεί μεγάλο συνεχές διάκενο, το οποίο είναι πολύ πιθανόν να συντελεί σε διατάραξη των βιολογικών λειτουργιών των ειδών που φύονται στην περιοχή μελέτης ενός τέτοιου έργου. Επίσης είναι πολύ πιθανόν η επέμβαση εντός δασικών εκτάσεων για τη χωροθέτηση ενός έργου ΑΣΠΗΕ να καταλαμβάνει κάποιας υψηλής αισθητικής και οικολογικής αξίας δασικό οικοσύστημα, που μπορεί να προκαλέσει ανεπανόρθωτες βλάβες στις οικολογικές λειτουργίες της ευρύτερης δασικής περιοχής.

Συνεπώς η κατασκευή και λειτουργία ενός έργου ΑΣΠΗΕ δεν μπορεί να κρίνεται ότι θα έχει πάντοτε ασθενείς αρνητικές επιπτώσεις στις δασικές εκτάσεις της άμεσης περιοχής χωροθέτησης αυτού, αφού αυτές σε κάθε περίπτωση είναι μακροχρόνιες και μη αναστρέψιμες» καταλήγει ο πραγματογνώμονας διερεύνησης εγκλημάτων εμπρησμού.